Hayat kader kitabının kenarlarına kendimizce aldığımız nottan ibaret. Şerh edebildiğimiz kadar yaşarız.
Bazen başımıza gelenleri ki bunlar paragraflardır yanlış yorumlarız. Bazense okumadan geçeriz.
Sona doğru sayfalarda şu kelimeler daha çok geçer: ölüm, hüzün, kayıp…
Kitap sıkıcı olmaya başlar.
Her şey kapağı kapattığımızda aklımızda kalanlardan ibarettir.
Bir daha açılmamak üzere…
İşte o yüzden iyi okumalı.
Suat Atan