Bu teoriye göre işletmeler sermaye yapılarını belirleme sürecinde, kaynak ihtiyaçlarını belirli bir sıraya göre yaparlar. Bu teoriye göre işletmeler aşağıdaki sırayı tercih edeceklerdir.
- Dağıtılmayan karlar,
- Pazarlanabilir menkul kıymetlerin satılması,
- Aktiflerden uygun olanların satılması,
- Borçlanma,
- Hisse senedine dönüştürülebilir tahvil ihracı,
- Hisse senedi ihracı veya yeni ortak alınması